Jacob zit op de schommel en mompelt in zichzelf: "Ik ben er, jij bent er, wij zijn er allebei". Hij springt naar beneden, hopt op één been en mompelt: "Ik ben daar, jij bent daar, we zijn er allebei. Hm..." . Hij gaat tegen de muur van het huis zitten, wordt heel stil en mompelt: "Ik ben er, jij bent er, we zijn er allebei..... Het is altijd waar."
De vader komt thuis, ziet Jakob op de schommel, begroet hem. Jakob kijkt even op en mompelt: "Lieve God, ik ben er, jij bent er, we zijn er allebei". "Heb je een nieuw telrijmpje geleerd?" vraagt de vader.
"Nee, dit is iets heel anders. Het is een gebed dat ik net verzonnen heb. Weet je, de gebeden op de kleuterschool, die waren te saai voor mij, altijd hetzelfde. Sommige zijn voor het eten, andere om wakker te worden. Ik heb een gebed bedacht dat altijd past, zal ik het je vertellen?" "Graag"
Jacob plechtig, "Lieve God, ik ben er, jij bent er, we zijn er allebei". "Ja, wat nu?" vraagt de vader. "Dat is het niet. Dat is het, dat is toch genoeg?" "Nou," zegt de vader, "het klinkt mij een beetje ongewoon in de oren."
Jacob: "Lieve God! Als ik dat zeg, denkt de goede God: Aha, Jacob roept me. Ik moet naar hem luisteren. Zeker, is het niet? U bent er - want de goede God, zegt mama, is er altijd en overal." Vader: "Mama heeft gelijk, natuurlijk."
"Nou, en als ik er ben en de goede God is er, dan zijn we er allebei samen, dat is toch mooi? En het is overal waar. Bij het spelen, bij het eten, bij het schommelen, bij het kijken naar prentenboeken, overal, ik heb het geprobeerd."
"Als je het zo bekijkt, heb je gelijk, Jakob." "Als je het mooi vindt, mijn gebed, mag je het hebben. Ik zal het je geven." De vader een beetje beschaamd: "Oh, dat is - hm, dank u".
"We kunnen het allebei zeggen, dit gebed. Ieder waar hij op dit moment is. Denk je dat het geschikt is voor op kantoor of in de bus?" Vader: "Hm, waarom niet!"
"Pa, ik zal je wat zeggen: probeer mijn gebed morgen uit, overal, en vertel me 's avonds of het goed is".
Vader: "Goed, ik zal een test doen!" "Weet je nog hoe het moet?"
"Lieve God, ik ben er, jij bent er, we zijn er allebei" .
Wilt u ook een test doen om te zien of het in uw dagelijks leven past? Ik denk dat Jacob gul is en zijn gebed ook aan jou aanbiedt.
Kleine blikken omhoog naar God, je bewust worden van zijn aanwezigheid en voelen dat hij er is.
"Jij bent er"
Voor ons geloofsleven zou dit een prachtige zaak zijn, om hem in het dagelijks leven steeds opnieuw te voelen, onze zintuigen te trainen, hem en zijn werk waar te nemen.
Jakob kan ons daarbij misschien helpen.
Laten we nog eens goed kijken:
Een prachtig verhaal dat meer diepgang heeft dan we op het eerste gezicht zouden denken.
"Ik ben er"
Dat is waar het eerste vraagteken ontstaat. Er echt bij zijn, aanwezig zijn, dat is niet zo gemakkelijk.
We zitten samen in een groep en hebben een gesprek. Eén deelnemer heeft zijn smartphone voor zich liggen en checkt nieuwe berichten. Op de vraag hierover zegt hij: "Ik krijg toch alles binnen. Echt aanwezig zijn is iets anders.
Er zijn zoveel mogelijkheden voor afleiding met de middelen die ons tegenwoordig ter beschikking staan. Zo zijn er steeds meer mensen waar te nemen die er nauwelijks tegen kunnen als er geen of slechts enkele externe prikkels zijn. Leegte, verveling, nauwelijks te verdragen. En toch is het goed om ruimte te geven aan het nietsdoen, om weer een cultuur van vrije tijd te ontwikkelen en dat midden in ons vaak hectische dagelijkse leven, oases, oasetijden waarin ik mezelf weer kan voelen en met meer overtuiging kan zeggen: "Ik ben hier".
Comments