Standvastigheid

Dit jaar staat april vooral in het teken van de Passietijd. Pas op 20 april vieren we Pasen. In de media komen we voortdurend in aanraking met het lijden van veel mensen. Sommigen vinden het moeilijk om in de liturgie met het lijden geconfronteerd te worden. De theoloog Johann Baptist Metz gelooft echter dat juist de “memoria passionis”, deze herinnering aan het lijden, noodzakelijk en heilzaam is voor onze samenleving. Want als de samenleving het lijden verdringt, wordt ze steeds harder en intoleranter.

Daarom herdenken we het lijden van Jezus zodat we solidair kunnen zijn met het lijden van de wereld, het niet hoeven te verdringen en zodat we beter in staat zijn om te gaan met het lijden dat ons steeds weer treft. De eerste christenen waren in staat om het lijden met innerlijke kalmte en vreugde te doorstaan, omdat het voor hen slechts een doorgang naar de opstanding was. “Daarom bent u vol vreugde, ook al moet u misschien korte tijd veel beproevingen doorstaan.” (1 Petrus 1:6)

Passietijd bereidt ons voor op het feest van de opstanding. De verrijzenis van Jezus belichaamt onze hoop dat God in staat is om alles in ons en voor ons te veranderen: duisternis in licht, mislukking in een nieuw begin, gebrokenheid in een nieuw begin, lusteloosheid in vitaliteit, angst in vertrouwen.

Vanuit deze hoop kunnen we het lijden tegemoet treden, niet op een masochistische manier verliefd op het leed, en ook niet door alleen maar om het lijden heen te draaien. Maar vol vertrouwen dat het lijden ons niet volledig in de greep kan hebben. Want we hopen op de God “die leven geeft aan de doden en tot aanzijn brengt wat niet bestaat.” (Romeinen 4:17) Deze hoop is wat de liturgie van Passietijd, Goede Week en Pasen ons wil meegeven. En het is ook belangrijk om deze hoop naar buiten uit te stralen en ons niet te laten belasten door al het negatieve nieuws dat dagelijks op ons afkomt.

Met dit in gedachten wens ik jullie een gezegende maand april, die je hoop zal geven door de liturgische vieringen en de kracht om alles wat op je pad komt rustig en vreugdevol aan te pakken, net als de eerste christenen, in het vertrouwen dat alles getransformeerd kan worden.